Haberler/News

New York’ta yaşayan küratör Işın Önol, koronavirüse yakalandığını duyurdu.

Önol, deneyimini Medyascope ile paylaştı ve ilk olarak, 6 Mart’ta ateşle halsizlik hissettiğini, 8 Mart’ta ateşinin 39,5 dereceyi bulduğunu ve doktora gittiğini belirtti.

Sonrası şöyle:  

Stiffperson Hastalığı dünyada milyonda bir görülen nadir hastalıklardan biri.

Herkes uzman olmalı. Kendinizi ve çevrenizi eğitin. Ne uzmanı? Yok, hastalığın uzmanı değil. Tedbirlerin uzmanı.

Hikâye odur ki, bir alim, İran Şahı için satranç oyunu geliştirmiş. Karşılığında da oyunun ilk karesi için bir pirinç tanesi, ondan sonraki her kare için de bir öncekinin iki katı kadar pirinç tanesi istediğini söylemiş. Şah şaşkınlık ve memnuniyetle kabul etmiş. Sonra saymaya başlamış adamları.

Çin’in Wuhan kentinin 20 Ocak’ta Korona virüsüne bağlı salgın nedeniyle karantinaya alınmasıyla başlayan halk sağlığı seferberliği Çin’de, ve bugün artık küresel düzeyde, yerel ve merkezi devletin yeterliliğini, medya ve sivil toplumun gücünü ve rolünü sorgulattı. Salgının tıbbi bir konu olmasının ötesinde birçok başka sosyal politika meselesini de gündeme getirdi.

KHK’li akademisyen Didem Dayı, “KHK ile ihraç edildikten sonra daha çok kendim oldum” diyor ve ekliyor: “Sadece kadınlardan oluşan bir tasarım ekibi kurmaya çabalıyorum.”

“Bu süreç beni büyüledi. En çok da dayanışmanın güzelliğiydi büyünün kaynağı. Kadınlar... Kadınlar dayanışması muazzam. Akademi ile resmi ilişkimizi kestiklerinde ruhuma, hayatıma böyle bir etkisi olacağını düşünmemiştim. Ama şimdi görüyorum ki daha da netleşmişim; kendim olmuşum.”

Tuvalet kâğıdı nereden çıktı, bilmiyorum. Dünyanın sonu gelirken belli ki insanların derdi tuvalet kâğıdı olacak. Ama bunlar tatlı salaklıklar. Daha büyük aptallıklar var anlatmam gereken.

Corona virüsünü yazayım o zaman, haftanın gündeminde beni en az bunaltan şey o yine de. Minicik Corona, tüm dünyaya diz çöktürüyor, insanlığın aptallığını, dev devletlerin zayıflığını, korkaklığımızı, bencilliğimizi ifşa ede ede dünyayı tavaf ediyor.

“They took my job, my career and my home from me,” said Serdar Değirmencioğlu, a former head of the psychology department at Istanbul’s Doğuş University. “That wasn’t enough, so they took my wife hostage. But they weren’t able to take my hope for peace and my power to fight back.”

Değirmencioğlu is one of hundreds of academics to have come under pressure from the state since 2016. Many have received prison sentences, or lost their jobs and their reputations – and all for signing a public statement calling for peace.